ANDRZEJ STRUMIŁŁO (23 X 1927 – 9 IV 2020)

Minęło pięć lat od śmierci Andrzeja Strumiłły artysty wielu talentów i umiejętności, wielu pasji i profesji. Twórcy, który mistrzowsko posługiwał się pędzlem, piórkiem, ołówkiem, dłutem, aparatem fotograficznym. W biografiach pisano: malarz, grafik, ilustrator, rzeźbiarz, fotografik. W ostatnich latach życia dał się także poznać jako artysta słowa, mimo że dukt pisma był zawsze obecny w twórczości Andrzeja Strumiłły. W notach uprawomocniło się określenie – poeta.

     Z muzeum Suwałkach związany był od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy osiadł już na Suwalszczyźnie na stałe. W placówce tej pokazywał ze swojej kolekcji wystawy Ceramika ludowa radzieckiej Azji Środkowej (1982), Malarstwo i grafika lamajska i Paty z Orisy (1985) czy autorskie obrazy z cykli Psalmy i Apokalipsa (1994/1995). Od grudnia 2008 roku do 1 maja 2020  w strukturze placówki funkcjonowało Centrum Sztuki Współczesnej Galeria Andrzeja Strumiłły, której patronował, a jej zadaniem było  upowszechnianie sztuki współczesnej. W galerii tej zorganizowano 68 ekspozycji, na których prace pokazało 180 artystów; kilkakrotnie prezentował się w niej także Andrzej Strumiłło. Współpraca artysty z muzeum to także organizacja na przełomie wieków międzynarodowych plenerów rzeźby w kamieniu; dzieła ich uczestników można podziwiać w przestrzeni miejskiej. 

     Andrzej Strumiłło ma swoje miejsce w historii suwalskiego muzealnictwa. Artysta wielu talentów ostatniej swojej książce, którą przygotowywał do druku do końca dni swoich, wybierając teksty i komponując układ graficzny, lecz jej ostatecznego kształtu już nie ujrzał, nadał tytuł Słowo (wyd. 2022). Niech ono więc będzie i tu przywołane Jego wierszem:

Kiedy odejdę

Pozostanie widok z okna

Para łabędzi w zatoce

Drzewo pochylone

Omszałe kamienie

Księgi proroków i poetów

Ślad muchy na szybie

15 II 2018