Stanisław J. Woś FOTOGRAFIA

2007-08-28 – 2008-02-10

Wystawa Nieprzemjanie prezentuje 104 fotografie Stanisława J. Wosia. Wszystkie pochodzą z okresu ostatnich dwudziestu paru lat jego twórczości. Obrazują jej jednorodność stylistyczną i niezmienność artystycznych zainteresowań autora. Za użytymi przymiotnikami kryje się droga formalnych i znaczeniowych poszukiwań fotografika. Niezmiennie dąży on do odnalezienia w świecie tego, co w nim trwałe lub trwające mimo upływu czasu i zniszczenia. Bada naturę przedstawianych przedmiotów i budującego je światła i cienia. Odszukuje wokół siebie najzwyklejsze przedmioty i ślady zarówno natury, jak i człowieka, jej, jak sobie on sam uzurpuje, najważniejszego elementu. Skupiony nad zwyczajnością otaczającego nas świata ukazuje ją niezwykłą i tajemniczą. Skłania odbiorcę swoich prac do nieomal kontemplacji „rzeczy” natury: gór, lasu, drzew, kamieni. Szukamy i znajdujemy w nich znaczenia ważne – to trwałość także w przemijaniu, siła przejawiająca się w trwałości, moc, którą odnajdujemy w zmienności rzeczy.
Ujęte w cykle prace mówią o znaczeniowych poszukiwaniach artysty, bo formę zewnętrzną dla swoich dzieł już znalazł. Miękko malowane światłem, wielokrotnie powtarzane, nakładane na siebie negatywy, bogactwo walorowe szarości zamkniętej pomiędzy bielą, a czernią, których na tej fotografii nie ma, tworzą dzieła niejednoznaczne pod względem formy. Widz powoli odczytuje nie tylko przedstawiany na fotografiach świat zewnętrzny, odszukuje jego niezmienne elementy, ale także poprzez sposób przedstawienia tej zewnętrzności próbuje docierać do jej znaczenia.
Np. w cyklu „Dzień, w którym zgasło słońce” widz staje przed przedmiotami, które artysta wydobył z cienia niedostrzegania. W innym zespole prac: „Wileńskie memento mori” odwołuje się poprzez obraz tego, co nam w jakiś sposób jest nieosiągalne i przemijające do tęsknoty za minionym czasem.
W pracach: „Dziesięć najważniejszych słów” podstawowymi elementami otaczającej rzeczywistości poetycko i wrażliwie mówi o najważniejszych, zasadniczych słowach ludzkiej egzystencji: prawdzie, nadziei, pięknie, miłości, śmierci itd.
Zakup prezentowanego na wystawie cyklu „Wileńskie memento mori” został zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego „Znaki czasu” ogłoszonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.