Wystawy czasowe:

Marian Murawski ilustracje

Marian Murawski to urodzony w Podleszczewie na Suwalszczyźnie artysta malarz, ilustrator książek, głównie dla dzieci i młodzieży. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 1960 roku z wyróżnieniem rektorskim
(dyplom w pracowni prof. Józefa Mroszczaka, grafika użytkowa oraz w pracowni prof. Wojciecha Fangora w dziedzinie malarstwa).

Swoje prace eksponował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą między innymi w Paryżu w Centre Pompidou- wystawa laureatów BIB, Belgradzie, Sao Paulo, Bratysławie, Meksyku, Moskwie, Tokio, Osace, Nowym Yorku i wielu innych.

Do 16 czerwca 2024 roku w Muzeum Okręgowym w Suwałkach eksponujemy ilustracje wykonane przez Mariana Murawskiego do książek m.in. „Księga bajek polskich”, „Porwanie w Tiutiurlistanie”, „Niewyczerpany dzban”.

Alfred Wierusz-Kowalski w świetle archiwaliów

15 lutego- 26 maja 2024 r.

Jest to opowieść o życiu i twórczości malarza snuta poprzez prezentowane fotografie, dokumenty, listy rodzinne, wycinki prasowe, sprzęty i meble z monachijskiej pracowni artysty. Opowiadana historia ma wiele dygresji. Przedstawiony na wystawie materiał ikonograficzny może być odczytywany w szerszym kontekście, np. obyczajowym (rodzinny list Jadwiga Wierusz-Kowalska podpisuje imieniem i nazwiskiem, a korespondencja wymieniana jest tylko pomiędzy mężczyznami) czy artystycznym (ukazuje sposób funkcjonowania malarza na rynku sztuki), jednocześnie prezentuje mechanizmy kierujące tym rynkiem.

Jest to jednocześnie opowieść po prostu o człowieku, o jego nadziejach, ambicjach, rozczarowaniach.

Dar. Izabela Roman – kolekcja polskiej sztuki współczesnej.

Wystawa chwilowo niedostępna.

Takiego pokazu w suwalskiej Resursie jeszcze nie było. Klasyka rodzimego malarstwa współczesnego i jeszcze „gorące” dzieła z drugiej dekady XXI wieku. Wśród nich wyciszona, monochromatyczna Figura Jana Lebensteina (1931–1999) z 1961 roku i emanujące energią, ekspresyjne i „dzikie” Ćwiczenia, 1981, Eugeniusza Markowskiego (1912–2007). Są melancholijne, smutne i samotne „zjawy” Stasysa Eidrigevičiusa (1949) i baśniowe sceny z grafik Ryszarda Stryjca (1932–1997). Jest malarstwo materii Bronisława Kierzkowskiego i figuratywna scena o wieloznacznym tytule Złe instynkty kontynuatora modernizmu Zbysława Maciejewskiego (1946–1999).