Wystawy czasowe:

Sztuka ludowa Suwalszczyzny

24.10-10.12.2024 r.

Na przestrzeni wieków obszar Suwalszczyzny kolonizowany był kilkakrotnie. Do XIII wieku zamieszkiwali go Jaćwingowie. Później, w XV wieku, po włączeniu terenów pojaćwieskich do Wielkiego Księstwa Litewskiego, obserwowane są zaczątki kolonizacji prowadzonej na tych terenach przez ludność polską, litewską, białoruską. Wiek XVI obfituje w ruch osadniczy z Mazowsza i Prus. Do połowy XIX wieku swoisty tygiel kulturowy Suwalszczyzny dopełniony został dodatkowo osadnictwem staroobrzędowców i Żydów. W rezultacie każda grupa dołączając swój element do tej pogranicznej układanki, odegrała bardzo ważną rolę, no właśnie- twórczą. Kultura ludowa Suwalszczyzny, jakiej przejawy nadal możemy tu obserwować, jest rezultatem wielowiekowego ścierania się różnych wpływów a sztuka ludowa tego regionu- integralna część świata kultury- wykazuje duże zróżnicowanie.

Dar. Izabela Roman – kolekcja polskiej sztuki współczesnej.

Wystawa nieczynna do końca roku!

Takiego pokazu w suwalskiej Resursie jeszcze nie było. Klasyka rodzimego malarstwa współczesnego i jeszcze „gorące” dzieła z drugiej dekady XXI wieku. Wśród nich wyciszona, monochromatyczna Figura Jana Lebensteina (1931–1999) z 1961 roku i emanujące energią, ekspresyjne i „dzikie” Ćwiczenia, 1981, Eugeniusza Markowskiego (1912–2007). Są melancholijne, smutne i samotne „zjawy” Stasysa Eidrigevičiusa (1949) i baśniowe sceny z grafik Ryszarda Stryjca (1932–1997). Jest malarstwo materii Bronisława Kierzkowskiego i figuratywna scena o wieloznacznym tytule Złe instynkty kontynuatora modernizmu Zbysława Maciejewskiego (1946–1999).